BARIŞ

Şiddet sarmış dört bir yanı

Kuşları yeşilin tonlarıyla

O güzelim parkları

Işıl ışıl cıvıl cıvıl caddeleri 

Dost bildiğim o sokakları

Bir büyük tezat

Şifa için gittiğimiz 

Yaşam alıp teşekkür bıraktığımız

Hastaneleri

Bir ahlak bir edep kazandığımız 

Sanat bilim öğrenip kaynaştığımız

O güler yüzlü okulları

Dostları bulmak istesek bir haritada

Lakin yok olduğunu anladığımızda 

Kanıyor bir kez daha vicdanlar

Korkmayalım konuşalım

Özümüze dönelim

O yanlış bu yanlış 

Varlığımızı koyalım ortaya

Var edelim barışı Ortadoğu'da

Bu şiirin temennisi belli.Barış daha ailede öğrenilen ,temeli oradan başlayan bir güzellik.Sevgi dolu anne baba.Bir sorun karşısında açıksözlü ve yapıcı eleştiriler ortamı.Çocukların yanlış davranışı karşısında onlara doğru davranışı öğretirken sabırlı olabilme.Daha sonra mahallede gelişir barış.Komşu çocuklarına göz kulak olma.Ve ailelerin birbirine ihtiyaçtan korkmadıkları aksine bundan emin olduğu sıcak ilişkiler barışı geliştirir.Okullarda ise barış bambaşka anlamlarla beslenir.İlkin ilk kez okullarda karşılaşır çocuklarımız devlet kavramıyla.Ve hem saygı duyar hem ona güvenmenin verdiği huzuru yaşar.Çocukların okulla tanıdığı otorite çocuğun eğitimi için önemlidir.Burada kasttetiğim baskı değil.Bir bilene,bir büyüğüme danışayım bilincinin gelişmesi ve ayrıca başına buyruk keyfi davranışların önlenmesi ve çocuğun kolayca ortak yaşama katılabilmesinin sağlanması.Ortak yaşamayı,paylaşmayı bilen ve okullardaki projelerle ortak sorumluluğu alabilen bir çocuk barış yolunda önemli bir adım atmıştır artık.

Daha sonra ise biz yetişkinlerin devletlerarası ilişkileri gelir barışı geliştirmede.Bu ilişkide denge iyi kurulmalı. Devletler söylemlerinde samimi olmalı.Bir yarış içinde değil ticaret ve turizm ilişkilerinin kök saldığı bir dünya düzeni kurulmalı.Karşılıklı eğitim ve sağlık kongrelerine daha çok değer verilmeli.Devletler unutmasın ki savaş bu güzelliklerin üstünde kara bir gölgedir.Hepsinin güzelliğini anlamsızlaştırır.