Emel Sayın ve Gönül Yazar‘ın güzel sesinden dinlediğimiz kulaklarımıza yer etmiş şarkı. Çocukluğuma dair nostalji. Ne yazık ki bu şarkı artık çocukluğumuzun güzel tınısını hatırlatmıyor bana. Nobran muktedirin dudaklarında otoriterleşti ve ne yazık ki karga sedasına dönüştü.
Deprem bölgesinden gelen sonuçları gören iki dirhem yardımda bulunmuş tuzu kuru ʺorta sınıfʺ düzen ʺmuhalifiʺ on binlercesi ölüp yüz binlercesi travmalar içinde kıvranan halka ahlaksız yakıştırmalarla ahkam kesip, iki dirhemini helal etmediğini beyan ediyor.
Viyadük çöküyorsa; yerdeki üç santim kar yolları kapıyorsa; havaalanları patlıyorsa; hastaneler, okullar, valilik, belediye ve oteller çöküyorsa: Utançtan başka ne kalır ki geriye! Ne kaldı acıdan başka.